มันคือปี 1960 และคิตาโนะ ทาเคชิในวัยหนุ่มลาออกจากโรงเรียนเพื่อไปหมกมุ่นอยู่กับโรงละคร เขาโชคดีที่ได้เป็นลูกบุญธรรมของนักแสดงชื่อดังในญี่ปุ่น ทาเคชิถูกสอนให้ฝึกฝนการเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่ว่าจะตื่นหรือนอน เขาควรจะอาศัยอยู่บุคคล ในขณะเดียวกัน โรงละครก็เริ่มได้รับความนิยมน้อยลงเมื่อผู้คนหันมาสนใจโทรทัศน์
